Nadwzroczność (Hyperopia) – czy to wada?

Pacjent: Ja bardzo dobrze widzę na daleko! Jeszcze nie jestem stary!
Optometrysta: Ma pan nadwzroczność, która nie jest związana z wiekiem. Wystarczą okulary i będzie Pan widział doskonale.

Dalekowzroczność – inna nazwa nadwzroczności – jest bardzo powszechną wadą wzroku w naszym społeczeństwie. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z jej obecności do czasu jej pogłębienia i wyraźnej potrzeby użytkowania okularów. Ale czym tak na prawdę jest ta wada i jak się objawia?

JAK WIDZI NASZE OKO?

Promienie światła (również te odbite od różnych przedmiotów) załamują się na naszej rogówce i przez źrenicę trafiają do naszego oka. Tam ogniskują się (czyli zbiegają w jednym miejscu) na plamce. Dzięki temu jesteśmy w stanie zobaczyć coś ostro i wyraźnie. W przypadku nadwzroczności oko posiada za małą moc lub jest zbyt krótkie i promienie nie załamują się tak dokładnie. Zamiast trafić na plamkę ogniskują się znacznie dalej. Przez to nie jesteśmy w stanie widzieć wyraźnie.

WIEK NIE MA ZNACZENIA

Ważnym jest aby pamiętać, iż nadwzroczność nie jest wadą związaną z wiekiem. Posiadanie jej nie świadczy o naszym peselu, a jedynie o wadzie wzroku, którą należy skorygować. Wiele dzieci obarczonych jest tą wadą wzroku, ale ze względu na bardzo mocną akomodację rodzice nie zauważają symptomów charakterystycznych dla wad wzroku. Najczęściej przez wysilenie akomodacji – celem wyostrzenia obrazu do dali – można zaobserwować pogorszenie widzenia do bliży. Często przejawia się to szybkim zmęczeniem przy krótkim czasie czytania, zamazywanie się liter oraz ból głowy. Właśnie z tego powodu wiele osób nie zdaje sobie sprawy z występowania wady wzroku do czasu osłabienia akomodacji z wiekiem. W momencie osłabienia akomodacji bazowa wada wzroku zaczyna dawać o sobie znać i zmusza pacjenta do zgłoszenia się do gabinetu optometrysty. Często wtedy niezbędna jest korekcja ciągła zarówno do bliży jak i dali.

KOREKCJA DALEKOWZROCZNOŚCI

W przypadku małych wad wzroku (do 2,5 dioptrii mocy) często pacjenci bardzo “dobrze” widzą w dali natomiast przedmioty bliskie wydają im się niewyraźne. Często mrużą oczy i oddalają przedmiot od siebie aby uzyskać ostry obraz. U osób ze średnią (2,5 – 6 dioptrii) lub dużą (>6 dioptrii) wadą wzroku zarówno dal jak i bliż są niewyraźne. Nasz mózg szybko adaptuje się do rozmytego obrazu, w związku z tym pacjenci nie zdają sobie sprawy, że mogą widzieć lepiej. Dopiero w gabinecie pacjent zauważa jak dobrze powinien widzieć.

Celem poprawy widzenia pacjenta stosuje się okulary korekcyjne (popularnie zwane plusy “+”) lub soczewki kontaktowe. Dzięki temu oko będzie posiadało wystarczającą moc aby załamać właściwie promienie światła i umożliwia wyraźne widzenie we wszystkich odległościach. Osoby, u których zdiagnozowano i skorygowano nadwzroczność powinny przechodzić profilaktyczne badanie raz do roku. Dzięki temu każda zmiana będzie skorygowana właściwie i nie będzie powodowała nadużycia akomodacji do lepszego widzenia.


Źródło:
-Grosvenor T., Optometria, Elsevier 2011
-Styszyński A., Korekcja wad wzroku – procedury badania refrakcji, ∝- Medica Press 2019.
-https://www.mp.pl/pacjent/okulistyka/wadywzroku/74691,nadwzrocznosc (dostęp luty 2020)
-https://www.acuvue.pl/zdrowie-oczu/nadwzrocznosc (dostęp luty 2020)
-https://instytutoka.pl/nadwzrocznosc/ (dostęp luty 2020)